۲۵ شوال المکرم ، سالروز شهادت رییس مذهب جعفری امام جعفر صادق ( علیه السلام ) بر حضرت ولی عصر (عج) رهبر معظم انقلاب و همه مسلمانان جهان به ویژه شیعیان و اهل ولایت تسلیت باد.
نگاهی گذرا به زندگانی امام صادق (علیه السلام ):
امام صادق در روز هفدهم ربیع۱ سال هشتاد و سه هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود . نام آن حضرت جعفر و کنیه ایشان ابو عبدالله است . پدر بزرگوار آن حضرت امام محمد باقر (ع) و نام مادر بزرگوارشان ام فروه دختر قاسم ابن محمد ابن ابی بکر بوده اند ؛ همچنین مادر ام فروه ، اسماء دختر عبد الرحمن ابن ابی بکر بوده است و آن حضرت از دو جهت از جانب مادر به ابوبکر ابن ابی قحافه خلیفه اول می رسد . نسب امام صادق از جانب پدر با سه واسطه به امیر المؤمنین علی ابن ابی طالب و حضرت زهرای مرضیه دختر پیامبر خدا محمد ابن عبدالله (علیهم الصلوة و السلام) می رسد .
جعفر بنا به فرموده امام صادق (ع ) ، نام نهری در بهشت است . آن حضرت ده فرزند داشتند که سه تن دختر و هفت نفر پسر بوده اند از جمله آنان اسماعبل ، عبد الله افتح ، ام فروه ،اسحاق ، عباس و امام موسی ابن جعفر (علیه السلام ) بوده اند . عمر مبارک آن حضرت شصت و پنج سال بوده است و در دوران خلافت منصور دوانقی بسیار مورد اذیت آزار وی قرار گرفتند و بارها نزد خلیفه احضار و مورد هتک حرمت قرار گرفتند . آن حضرت به دلیل فشارهای سیاسی بنی عباس تقیه را به عنوان اصلی دینی و واجبی مؤکد به پیروان خود توصیه می نمودند ، زیرا خلفای عباسی به شدت ، آمد و شد و ارتباط پیروان آن حضرت را با ایشان تحت مراقبت قرار داده بودند . سر انجام امام جعفر صادق (علیه السلام ) ، مروج ، پایه گذار و مکمل فقه و آیین شیعه جعفری به امر منصور دوانیقی مسموم شدند و در بیست و پنجم ماه شوال سال ۱۴۸ هجری یه شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع در مدینه منوره و در جوار ائمه بقیع ، امام باقر ، امام سجاد و امام مجتبی ( علیهم السلام ) به خاک سپرده شدند . مدت امامت آن حضرت حدود سی و چهار سال بوده است.
امام صادق ( علیه السلام ) در دوران عمر با برکت خود خدمات ارزشمند و ماند گاری به اسلام و تشیع تقدیم نموده اند. آن حضرت به دلیل نوپایی حکومت بنی عباس و عدم ثبات و استقرار حکومت عباسی ها ،از فرصت استفاده نموده و به توسعه حوزه درسی که توسط پدر بزرگوارشان تأسیس شده بود پرداختند ؛ و شاگردان زیادی را تربیت نمودند . بنا بر نقل تاریخ ، هزاران نفر در محضر آن حضرت علم و دانش آموختند و از ذخایر علم و دانش و زلال معارف آن حضرت که از اجدادشان به ارث برده بودند ، بهره جستند. اصحاب حدیث ، تعداد شاگردان مورد وثوق آن حضرت را چهار هزار نفر یاد کرده اند و گفته می شود تعداد شاگردان ایشان بسیار از این تعداد فراتر بوده است که به طور متناوب در درس آن حضرت شرکت می کرده اند. فقیه ترین اصحاب و حواریون آن حضرت عبارتند از : زرارة ابن اعین ، ابو بصیر الاسدی ، فضیل ابن یسار ، محمد ابن مسلم و برید ابن معاویه . و از جمله شاگردان مورد وثوق ایشان شش نفر از فقها به نام های جمیل ابن دراج ، عبدالله ابن مسکان ، عبدالله ابن بکیر ، حماد ابن عیسی ، ابان ابن عثمان و حماد ابن عثمان هستند و تمام احادبث آنان از روایات صحیح قلمداد می شود. از جمله شاگردان دیگر امام صادق (علیه السلام) دو تن از امامان چهار گانه اهل سنت و جماعت به نام های ابو حنبفه نعمان ابن ثابت و امام مالک ابن انس هستند و از ابو حنیفه نقل شده است که وی گفته است: « لو لا السنتان لهلک النعمان » یعنی اگر دو سالی که در محضر امام صادق علم آموختم نبود حتما نعمان یعنی ابو حنیفه هلاک شده بود. در عبن حال بسیاری از مردم معاصر عصر امام صادق قدر و منزلت ایشان را درک نکردند و از علوم بی پایان آن حضرت بهره نبردند.
نقل شده است ابو حنیفه برای کسب علم خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و مشاهده کرد آن حضرت عصایی در دست دارند ؛ عرض کرد یابن رسول الله سن شما به اندازه ای نیست که عصا در دست بگیرید ! حضرت فرمودند بلی اما این عصای پیامبر(ص) است و خواستم به آن تبرک بجویم . ابو حنیفه با شتاب پیش آمد تا عصا را ببوسد ؛ آنگاه امام دست خود را گشودند و فرمودند به خدا تو می دانی این پوست پیامبر است و آن را نمی بوسی ولی عصای پیامبر را می بوسی ! در باره علوم امامان ، اخبار بسیار است و نقل شده که روزی مفضل ابن عمر از اصحاب امام صادق ( ع) در گوشه ای مشغول زیر و رو کردن خاک و گل بود امام رسیدند و پرسیدند چه می کنی مفضل ؟ مفضل پاسخ داد کرمی زیر این خاک و گل است می خواهم بفهمم تخم گذار است یا می زاید ؟ امام فرمودند لازم نیست خود را به زحمت بیاندازی ؛ من یک قاعده کلی در اختیار تو می گذارم تا از آن استفاده نمایی و آن این که هر موجودی که لاله گوش دارد می زاید و هر موجودی که لاله گوش ندارد تخم گذار است .
به نام خدا
با سلام خدمت همه کاربران محترم اینترنت
به اطلاع می رساند سایت شیعه نت
به دو زبان عربی و فارسی راه اندازی
شده است و برخی از مطالب این
وبلاگ در آن سایت گذاشته شده است.از
سایت پارسی بلاگ نهایت سپاس را داریم.
عباس معتقدی
|
|
باز این چه نوحه وچه عزا و چه ماتم است
این روز ها و شبها همه شیعیان ودوست داران عترت پاک وخاندان آخرین وبزرگ ترین فرستاده الهی ، حال وهوای دیگری دارند. گویا دل وجان آنان بر بال ملایک در آسمان ولایت به پرواز در آمده باشد.
گویا عشق به عترت در دل آنان آشیانه کرده و بذر محبت اهل بیت در سرزمین جان آنان جوانه زده است.
گویا آیه مودت آنان را به سوی چشمه های جوشان وزلال عترت رهنمون گردیده وآنان را برقله های رفیع محبت ودوستی آل محمد ، به پرواز در آورده است.
گویا در دریای طوفانی و پر طلاطم وخروشان که بیشتر انسانها را در گرداب های سهمگین اندخته و آنان در کام امواج خروشان این دریای آشفته وطوفانی فرو رفته، اما شیعیان ودوست داران خاندان پیامبر اسلام (ص ) بنا به تعالیم ناب آن حضرت ،در کشتی نجات امت سوار شده و از هلاکت و نابودی حتمی رهایی یافته اند.
اینک عاشورایی دیگر حلول کرد ودل وجانمان را در طبقی از اخلاص وعشق و محبت گذاشته و دو دستی تقدیم صاحب این شب و روز می نماییم.
اینک حسین عزیز فاطمه در گوشه میدان ایستاده و ندای هل من ناصر او ما را پس از چهارده قرن ، به یاری می طلبد.
اینک طبل جنگی نابرابر بین سپاه تا دندان مسلح کفر و سپاه غریب اما استوار و پایدار حسین ، پسر پیامبر خدا ، در سرزمین کربلا نواخته می شود و از هرسو لشکر گاه وخیمه گاه سپاه اسلام مورد هجوم دیوان زمان قرار می گیرد.
اینک فریاد العطش زنان وکودکانی در این صحرا به گوش میرسد که آب ، مهر مادرشان بوده و زمان ومکان با اذن الهی تحت امر پدران آنان بوده است .
اینک حر دلاور که باور نداشت این کوفیان یزیدی تا این اندازه روی فرعونیان را سفید کنند و در کشتن فرزند پیامبرشان گوی سبقت بربایند ؛ اکنون پشیمان از کرده خویش ، با سر افکندگی روبروی حسین ایستاده و توبه وانباه را زیر لب ضمضمه دارد وحسین که کریم فرزند کریم است او را با آغوش باز استقبال می کند.
اینک حر آزاده در گوشه میدان با پیشانی خونین ، نقش برزمین است ولی ناگاه احساس آرامش وراحتی می کند از لابلای خاک و خون های بسته روی چشمان خود ، نگاه می کند و می بیند سر بر دامان ولایت دارد .
اینک عباس دلاور به جای رفتن به میدان ، مشک در دست روانه فرات گردیده تا به وعده خود ، جامه عمل بپوشاند ودل های کودکان را سیراب نماید.
اینک حسین با چشم خود می بیند سرو بلند باغ ولایت و درخت تنومند امید و آرزویش یعنی عباس با وفایش با دست های جدا شده بر زمین افتاده وبرادر را به فریاد می طلبد.
اینک امام حسین می بیند باغ وبستان کربلاییها خزانی زود رس نموده وگل های بنی هاشم پر پر گردیده و مرغ جان بهشتیان ، به سوی جنات خلد ، پرواز نموده است.
اینک همه کبوتران مهاجر حرم ملک وملکوت رفتند و این حسین غریب است که در میان خیل دشمن قرار دارد.
اینک او برای وداع آخر به میان اهل حرم آمده و صدا می زند ( یا زینب یا ام کلثوم یا سکینه علیکن منی السلام. ) امام به خیمه تنها بازمانده ولایت یعنی امام سجاد می آید تا با بیمار کربلا نیز خدا حافظی کند . امام سجاد از سر انجام کار با دشمن می پرسد وامام حسین می فرماید فرجام کار به جنگ مبدل گشت . امام اضافه می کند قصد رفتن به میدان دارد وامام سجاد می پرسد مگر یاران شما کجایند که شما به میدان می روید ؟ مگر حبیب بن مظاهر کجاست مگر زهیر و بریر و مسلم بن عوسجه کجاست ومگر ...
واینک امام حسین خبر از شهادت آنان می دهدو امام سجاد می پرسد مگر عمو هایم کجایند که شما میدان می روید و امام پاسخ می دهد شهید شدند. مگر برادرم علی اکبر و عمویم عباس چه شده که شما میدان می روید ؟ وامام پاسخ می دهد : فرزندم ! همین قدر بگویم که غیر از من و تو در این خیمه گاه مردی باقی نمانده وهمه شهید شدند.
اینک امام سجاد با شنیدن این اخبار تلخ می بیند مولایش غریب وتنهاست . می بیند فرزند نبی مصطفی وعلی مرتضی وام ابیها ، غریبانه به میدان می رود .
اینک امام سجاد از عمه اش زینب ، شمشیر و عصا می طلبد! وعمه می پرسد شمشیر وعصا برای چه ؟ شما که بیمارید وامام سجاد می گوید مگر نمی بینی حجت و ولی خدا تنها و بی کس مانده . می خواهم بر عصا تکیه زنم و با شمشیر از حجت الهی دفاع نمایم .
اینک حسین طفل شش ماهه را بر دست دارد تا با او هم وداع کند اما می بیند تشنگی او را پژمرده نموده ، برای اندکی آب او را به دشمن می نمایاند ودر ضمن سخن با آنان می فرماید «اما ترونه کیف یتلظی عطشا » ودشمن بی رحم با نوک تیر جفا برای همیشه علی اصغر را سیراب می کند .
اینک حسین هم می رود و زینب با زنان و کودکان یتیم درکنار خیمه های سوخته و بدن های بی سر و قطعه قطعه ، رو به مدینه جدش می کند ومی گوید : یا جداه یا محمداه هذا حسین مرمل بالدماء مقطع الاعضاء وبتاتک سبایا ...
این کشته فتاده در هامون حسین توست وین صید دست وپا زده در خون حسین توست
روز هشتم ونهم محرم یاد آور دلاوری های حضرت علی اکبر وابو الفضل العباس می باشد زیرا در این روز عمر سعد سپاهیان انبوهی را برای محاصره شط فرات مامور کرد تا از ورود سپاه امام حسین به شریعه فرات جلو گیری نماید وآن حضرت را نا چار به تسلیم نماید . اما در عین حال اصحاب و یاران امام حسین گاهی خود را در روز هشتم ونهم به شریعه فرات می رسانیدند و برای خیام حرم آب می آوردند که البته
حلقه محاصره فرات در روز عاشورا تنگ تر شد ومانع رسانیدن آب به خیمه ها شدند. حضرت عباس دلاور بارها در روز های هشتم و نهم (تاسوعا ) تلاش نمود تا برای خیمه گاه آب بیاورد و از این رو ملقب به سقای سپاه امام حسین گردید.مقام وعظمت حضرت عباس (علیه السلام ) بیش از این است که بتوان بر زبان آورد ویا بر روی کاغذ نوشت وهمین بس که امام سجاد (علیه السلام ) در حدیثی که مرحوم شیخ صدوق درکتاب امالی به نقل از ابو حمزه ثمالی از امام زین العابدین (علیه السلام ) روایت کرده است ؛ در باره عمویشان عباس چنین فرموده اند :ابو حمزه ثمالی از حضرت امام زین العابدین روایت کرده است که آن بزرگوار به جناب عبیدالله بن عباس بن علی بن ابی طالب نظر کرد وگریان شد و فرمود : روزی شدیدتر نگذشت بر ییغمبر (ص)از روز احد که کشته شد در آن روز جناب حمزه اسدالله واسد الرسول وبعد از آنروز، روز موته که در او جناب جعفربین ابیطالب (ع) کشته شد سپس فرمود : نیست روزی مثل روز حسین (ع) که جمع شدند سی هزار نفر وگمان می کردند که از امت پیغمبرند وهمه تقرب میجستند بسوی خدا بر ریختن خون آن مظلوم وآن بزرگوار خدا را بیاد آنها می آورد وآنها نپذیرفتند تا آنکه او را بظلم و عدوان بقتل رسانیدند بعد فرمود : خداوند رحم کند عمویم عباس را پس بتحقیق جان خود را ایثار نمود و امتحان کرده شد وجانش را بقربان برادر خود نمود تا آنکه دو دست او را را قطع نمودند
پس خداوند در عوض دو دست او دو بال بوی مرحمت فرمود که با ملایکه در بهشت پرواز می کند چنانچه جعفربن ابیطالب دو بال عطا فرمود وان للعباس عندالله تبارک وتعالی منزله یغبطه بها جمیع الشهدا یوم القیامه .یعنی برای عباس در نزد خدا مقامی می باشد که تمام شهدا به مقام آن حضرت در روز قیامت غبطه می خورند .
سالروز ولادت با سعادت هشتمین ستاره درخشان آسمان امامت و ولایت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) بر حضرت ولی عصر ( ع ) و رهبر انقلاب و همه دوست داران عترت وشیعیان مبارک باد
امام هشتم حضرت علی ابن موسی ( علیه السلام) در روز یازدهم ذیقعده سال صد وچهل وهشت هجری و پس از پانزده روز از شهادت امام صادق ( علیه السلام ) در مدینه منوره متولد شدند . پدر آن حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام ) ومادر آن حضرت نجمه خاتون بوده اند . در سال دویست هجری ، آن حضرت بنا به اجبار مأمون ، خلیفه عباسی از مدینه منوره به سوی مرو ، حرکت نمودند . آن حضرت از شهر های زیادی گذشتند، از جمله آنها شهر نیشابور بود و در این شهر بود که در جمع دهها هزار نفر از جمعیت استقبال کننده ، حدیث شریف قدسی سلسلة الذهب را بر مردم این شهر روایت نمودند وآن حدیث این است : « کلمة لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی » و چون در سلسله راویان این حدیث نام تمام امامان معصوم از خود آن حضرت تا امام علی و پیامبر خدا و جبرئیل هستند؛ حدیث سلسلة الذهب ، نام گرفته است وحدیث قدسی ، احادیثی است که کلام خدا است ولی از آیات قران کریم نیست . امام هشتم پس از ورود به مرو وبه رغم اکراه آن حضرت به عنوان ولیعهد مأمون الرشید انتخاب شدند و مأمون دستور داد به نام آن حضرت خطبا ،خطبه بخوانند وبه نام آن حضرت سکه رسمی ضرب نمودند، چیزی که باعث حسادت وشعله ور شدن آتش کینه ودشمنی بنی عباس گردید. اما چیزی نگذشت که خلیفه عباسی ، حقد وکینه باطن خود را آشکار کرد و سر انجام آن حضرت را مسموم کرد و در آخرین روز ماه صفر سال دویست وسه هجری آن حضرت به شهادت رسیدند و در قریه سناباد در سرزمین طوس با عزت وعظمت دفن شدند.
۲۵ شوال المکرم ، سالروز شهادت رییس مذهب جعفری امام جعفر صادق ( علیه السلام ) بر حضرت ولی عصر (عج) رهبر معظم انقلاب و همه مسلمانان جهان به ویژه شیعیان و اهل ولایت تسلیت باد.
نگاهی گذرا به زندگانی امام صادق (علیه السلام )
امام صادق در روز هفدهم ربیع۱ سال هشتاد و سه هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود . نام آن حضرت جعفر و کنیه ایشان ابو عبدالله است . پدر بزرگوار آن حضرت امام محمد باقر و نام مادر بزرگوارشان ام فروه دختر قاسم ابن محمد ابن ابی بکر بوده اند ؛ همچنین مادر ام فروه ، اسماء دختر عبد الرحمن ابن ابی بکر بوده است .جعفر بنا به فرموده امام صادق (ع ) ، نام نهری در بهشت است . آن حضرت ده فرزند داشتند که سه تن دختر و هفت نفر پسر بوده اند از جمله آنان اسماعبل ، عبد الله افتح ، ام فروه ،اسحاق ، عباس و امام موسی ابن جعفر (علیه السلام ) بوده اند .
عمر مبارک آن حضرت شصت و پنج سال بوده است و در دوران خلافت منصور دوانقی و به امر وی آن حضرت مسموم شدند و در بیست و پنجم ماه شوال سال۱۴۸ هجری یه شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع در مدینه منوره به خاک سپرده شدند . مدت امامت آن حضرت حدود سی و چهار سال بوده است.
امام صادق ( علیه السلام ) در دوران عمر با برکت خود خدمات ارزشمند و ماند گاری به اسلام و تشیع تقدیم نموده اند. آن حضرت به دلیل نوپایی حکومت بنی عباس و عدم ثبات و استقرار حکومت عباسی ها ،از فرصت استفاده نموده و به توسعه حوزه درسی که توسط پدر بزرگوارشان تأسیس شده بود پرداختند ؛ و شاگردان زیادی را تربیت نمودند . بنا بر نقل تاریخ ، هزاران نفر در محضر آن حضرت علم و دانش آموختند و از ذخایر علم و دانش و زلال معارف آن حضرت که از اجدادشان به ارث برده بودند ، بهره جستند. اصحاب حدیث ، تعداد شاگردان مورد وثوق آن حضرت را چهار هزار نفر یاد کرده اند و گفته می شود تعداد شاگردان ایشان بسیار از این تعداد فراتر بوده است که به طور متناوب در درس آن حضرت شرکت می کرده اند. فقیه ترین اصحاب و حواریون آن حضرت عبارتند از : زرارة ابن اعین ، ابو بصیر الاسدی ، فضیل ابن یسار ، محمد ابن مسلم و برید ابن معاویه . و از جمله شاگردان مورد وثوق ایشان شش نفر از فقها به نام های جمیل ابن دراج ، عبدالله ابن مسکان ، عبدالله ابن بکیر ، حماد ابن عیسی ، ابان ابن عثمان و حماد ابن عثمان هستند و تمام احادبث آنان از روایات صحیح قلمداد می شود.
از جمله شاگردان دیگر امام صادق (علیه السلام) دو تن از امامان چهار گانه اهل سنت و جماعت به نام های ابو حنبفه نعمان ابن ثابت و امام مالک ابن انس هستند و از ابو حنیفه نقل شده است که وی گفته است: « لو لا السنتان لهلک النعمان » یعنی اگر دو سالی که در محضر امام صادق علم آموختم نبود حتما نعمان یعنی ابو حنیفه هلاک شده بود.
در عبن حال بسیاری از مردم معاصر عصر امام صادق قدر و منزلت ایشان را درک نکردند و از علوم بی پایان آن حضرت بهره نبردند.
نقل شده است ابو حنیفه برای کسب علم خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و مشاهده کرد آن حضرت عصایی در دست دارند ؛ عرض کرد یابن رسول الله سن شما به اندازه ای نیست که عصا در دست بگیرید ! حضرت فرمودند بلی اما این عصای پیامبر(ص) است و خواستم به آن تبرک بجویم . ابو حنیفه با شتاب پیش آمد تا عصا را ببوسد ؛ آنگاه امام دست خود را گشودند و فرمودند به خدا تو می دانی این پوست پیامبر است و آن را نمی بوسی ولی عصای پیامبر را می بوسی !
در باره علوم امامان ، اخبار بسیار است و نقل شده که روزی مفضل ابن عمر از اصحاب امام صادق ( ع) در گوشه ای مشغول زیر و رو کردن خاک و گل بود امام رسیدند و پرسیدند چه می کنی مفضل ؟ مفضل پاسخ داد کرمی زیر این خاک و گل است می خواهم بفهمم تخم گذار است یا می زاید ؟ امام فرمودند لازم نیست خود را به زحمت بیاندازی ؛ من یک قاعده کلی در اختیار تو می گذارم تا از آن استفاده نمایی و آن این که هر موجودی که لاله گوش دارد می زاید و هر موجودی که لاله گوش ندارد تخم گذار است .
بسمه تعالی
امروز روز عزای یتیمان است ، نه روز عزای همه است روز شهادت مظهر عدالیت و مردانگی است.روز علی است علی کیست ؟
آیا می شناسیمش ؟ نام او علی کنیه اش ابوالحسن لقبش امیر المؤمنین نام پدر ابوطالب یا عمران،نام مادر فاطمه بنت اسد داماد وپسر عموی پیامبر خدا
ابن شباسنامه اوست . ولی نه با این کلمات مادی نتوان او را شناخت او رارسول خدا شناخت . او را همسرش زهرا شناخت و خدای او ، او را شناخت.
اما ما نتوانیم به عمق وجود او پی ببریم .او کسی است که دنیا را طلاق گفت و بر دنیا نهیب زد و از آن گریزان بود. او فرزند عدالت بود و در راه عدالت از سرزنش هیچ کس هراسی نداشت. او پدر جهاد و ایثار بود او شجاعت را شرمنده خود ساخت اودر عین ابهت و شخصیت در برابر همه فروتن بود. اوبر شیطان چیره شد و رنگ خدا به خود گرفت .او در اجرای عدالت و احکام الهی زن و فرزند و خویشاوند و دوست و آشنا نمی شناخت . او درس زندگی به بشریت داد ؛ او راه زندگی بود او پدر ولایت و امامت بود او دریای بیکران معرفت و فضیلت بود ؛ اوچشمه زلال معارف مناقب بود او با حیاتش درخت اسلام را طراوت بخشید و با شهادتش بقاء دبن خدا را امضاء نمود اینک علی رفت و با رفتنش داغ سنگین بر دل و سینه بشریت نهاد هرچند او از هم و غم این دنیای دون رها شد و ناله های شبانه اش خاموش گشت و غم و غصه هایی که بر سینه اش سنگینی داشت با بدن پاکش در دل خاک مدفون شد اما این ما که خود را پیرو او می دانیم در غم رفتنش اشک می ریزیم و در فقدان او حسرت می خوریم
و امید آن داریم تاتوفیق یابیم راهی که او برایمان ترسیم نمود را در زندگی بر گزینیم و جز به خدا و آخرت چون او نیاندیشیم . انشاء الله
ا
ا
بآل محــمد عرف الصـــواب و فی ابیاتهم نزل الکتاب
وهم حجج الاله علی البرایا بهم وبجدهم لا یسـتراب
ولا سیـــما ابو حسـن علی له فی الحرب مرتبة تهاب
طعام سیوفه مهج الاعادی وفیض دم الرقاب لها شراب
علی الدر والذهب المصفی و باقی النــاس کلـهم تراب
هو البکاء فی المحراب لیلاٌ هو الضحاک اذا اشتد الضراب
هو النباُ العظیم وفلک نوح وباب الله وانقــطع الخــطاب
بسمه تعالی
میلاد دوازده همین ستاره آسمان امامت و ولایت مهدی موعود بر عموم مسلمانان جهان به ویژه شیعیان آن حضرت و منتظران ظهورش مبارک باد .
حضرت ولی عصر حجة ابن الحسن العسکری ( علیهما السلام ) در شب نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری در شهر سامرا با ولادتشان جهان بشریت را نورانی ساختند . پدر آن حضرت امام حسن عسکری و مادر ایشان نرجس خاتون بوده اند . از جمله کسانی که شاهد ولادت آن حضرت بوده اند جناب حکیمه خاتون دختر امام جواد و عمه امام عسکری هستند .امام رمان (علیه السلام ) به دلیل فشار های حکام عباسی از آغاز ولادت تا سال ۳۲۹ هجری در غیبت صغری بوده اند و در این مدت چهار نفر از سفراء خاص با آن حضرت در ارتباط بوده اند . جناب علی ابن محمد سمیری ّآخرین سفیر و نایب خاص آن حضرت بوده است که در سال ۳۲۹هجری در گذشته است . مدت زمان غیبت آن حضرت هفتاد و چهار سال بوده است . از سال۳۲۹ هجری غیبت کبری امام زمان آغاز شده و تا کنون ادامه دارد .
در باره موضوع مهدویت صدها روایت صحیح و موثق از طرق مختلف و به صورت متواتر نقل شده است و بسیاری از بزرگان شیعه آنها را در مجموعه هایی گرد آوری نموده و در دسترس عموم قرار داده اند . از جمله آن ها کتاب «منتخب الاثر» تألیف حضرت آیةالله صافی گلپایگانی است که مجموعه ای ارزشمند از روایات مهدی و مهدویت را در آن جمع آوری نموده اند . از جمله روایات صحیح حدیث معروفی است که از پیامیر اکرم ( صلی الله علیه و آله ) در کتب معتبر اهل سنت و شیعه نقل شده است و آن حضرت در این حدیث فرموده اند : « لو لم یبق من الدنیا الا یوما لطول الله ذلک الیوم حتی یخرج فیه رجل من اهل بیتی اسمه اسمی و کنیته کنیتی و اسم ابیه اسم ابنی یملأ الارض قسطا و عدلا بعد ما ملئت ظلما و جورا » یعنی اگر از عمر جهان فقط یک روز باقی باشد ؛ خداوند آن روز را طولانی می کند تا در آن روز مردیقیام کند که نام و کنیه او مانند نام و کنیه من است و نام پدرش مانند نام فرزند من ( امام حسن ) است و او جهان را پر از عدل و داد خواهد نمود پس از آن که پر از ظلم و ستم شده است . این حدیث کاملا بر مهدی مورد اعتقاد شیعه تطبیق دارد و خصوصیات ذکر شده در حدیث ما را به حضرت مهدی ( عجل الله تعالی فرجه ) رهنمون می سازد.
