نوزدهمین سالروز ارتحال بزرگ مرد قرن بیستم امام خمینی گرامی باد

روز چهاردهم خرداد، یاد آور روز مهمی در تاریخ ایران اسلامی است. در این روز مردی از میان ایرانیان رخت بربست و روح بلندش به عالم ملک و ملکوت پرواز نمود که تاریخ شیعه پس از عصر امامان معصوم، مانند او را تجربه نکرده است. او که از سلاله عترت پاک و از ذریه هفتمین امام معصوم امام موسی کاظم(علیه السلام) بود با نور بیضایی که در پرتو مبارزات و قیامش در جهان بر افروخت، یاد مبارزات و قیام های انبیا و اوصیا را زنده کرد و با دست خالی در برابر فرعون های زمان ایستاد و با توکل بر ذات حضرت احدیت و تکیه بر قدرت میلیونی میلیون ها زن و مرد مبارز ایرانی، بر قدرت های پوشالی و طبل های تو خالی چیره گشت. او از پانزدهم خرداد سال 1342 که نقطه آغازین قیام خونین مردم ایران است تا چهاردهم خرداد 1368 نزدیک به سه دهه، هیچ گاه در برابر امریکا و نوکرانش سر تعظیم فرود نیاورد و همواره چون سروی تنومند و مقاوم و چون کوهی استوار، مبارزات ملت ایران را رهبری نموده و این انقلاب را به ساحل نجات رسانید. آمریکای زخم خورده که بزرگترین هم پیمان و نزدیک ترین نوکر خود را در منطقه از دست داده بود و به دنبال ژاندارم دیگری در منطقه استراتژیک خلیج فارس می گشت ؛ سر انجام دست به دامان حکومت بعث عراق شده و با تحریک آن ، جنگ هشت ساله ایران و عراق آغاز شد. در این جنگ نا برابر که تقریبا همه دولت های اروپایی و نیز عربی در کنار عراق قرار گرفته و از عراق در امور تسلیحاتی،نظامی و مالی، پشتیبانی می کردند و ایران در آن دوران، سخت ترین شرایط را پشت سر می گذاشت، باز هم امام خمینی(رحمة الله علیه)، با صلابت تمام، در برابر همه قدرت ها ایستادگی کرد و هیچ گونه هراسی به دل راه نداد. او از سلاه امام حسین بود و به این دنیای دون دل نبست و در راه آن کمترین تلاشی ننمود. او در مکتب امام علی(علیه السلام) درس خوانده بود وهمچون جدش امیر المؤمنین که در لحظه  ای که بر فرقش شمشیر زهر آلود فرود می آید و می فرماید: "فزت و رب الکعبة" او نیز می گوید با دلی آرام و قلبی مطمئن از خدمت مردمم مرخص و به جایگاه ابدی سفر می کنم.

روحش شاد و یادش جاویدان.