سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سه چیز است که نشانه اصابت رأی است : خوب برخورد کردن و نیک گوش کردن و پاسخ نیکو دادن . [امام صادق علیه السلام]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :14
بازدید دیروز :3
کل بازدید :59421
تعداد کل یاداشته ها : 78
103/9/8
9:18 ص
روزیازدهم  ذی القعده سال روز میلاد با سعادت هشتمین ستاره تابناک آسمان امامت علی ابن موسی الرضا (ع)  مبارک باد

امام هشتم حضرت علی ابن موسی ( علیه السلام) در روز یازدهم ذیقعده سال صد وچهل وهشت هجری و پس از پانزده روز از شهادت امام صادق ( علیه السلام ) در مدینه منوره متولد شدند . پدر آن حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام ) ومادر آن حضرت نجمه خاتون بوده اند .

در سال دویست هجری ، آن حضرت بنا به اجبار مأمون ، خلیفه عباسی از مدینه منوره به سوی مرو ، حرکت نمودند . آن حضرت از شهر های زیادی گذشتند، از جمله آنها شهر نیشابور بود و در این شهر بود که در جمع دهها هزار نفر از جمعیت استقبال کننده ، حدیث شریف قدسی سلسلة الذهب را بر مردم این شهر روایت نمودند وآن حدیث این است : « کلمة لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی » و چون در سلسله راویان این حدیث نام تمام امامان معصوم از خود آن حضرت تا امام علی و پیامبر خدا و جبرئیل هستند؛ حدیث سلسلة الذهب ، نام گرفته است وحدیث قدسی ، احادیثی است که  کلام خدا است ولی از آیات قران کریم نیست .

امام هشتم پس از ورود به مرو  وبه رغم اکراه آن حضرت به عنوان ولیعهد مأمون الرشید انتخاب شدند و مأمون دستور داد به نام آن حضرت خطبا ،خطبه بخوانند وبه نام آن حضرت سکه رسمی ضرب نمودند، چیزی که باعث حسادت وشعله ور شدن آتش کینه ودشمنی بنی عباس گردید. اما چیزی نگذشت که خلیفه عباسی ، حقد وکینه باطن خود را آشکار کرد و سر انجام آن حضرت را مسموم کرد و در آخرین روز ماه صفر سال دویست وسه هجری آن حضرت به شهادت رسیدند و در قریه سناباد در سرزمین طوس (مشهد مقدس ) با عزت وعظمت دفن شدند . و اکنون حرم مطهر آن حضرت سالانه میعاد گاه میلیونها نفر از دوستداران خاندان عصمت و طهارت می باشد .


86/8/30::: 10:20 ع
نظر()
  
 امام هشتم حضرت علی ابن موسی ( علیه السلام) در روز یازدهم ذیقعده سال صد وچهل وهشت هجری و پس از پانزده روز از شهادت امام صادق ( علیه السلام ) در مدینه منوره متولد شدند . پدر آن حضرت امام موسی بن جعفر (علیه السلام ) ومادر آن حضرت نجمه خاتون بوده اند . در سال دویست هجری ، آن حضرت بنا به اجبار مأمون ، خلیفه عباسی از مدینه منوره به سوی مرو ، حرکت نمودند . آن حضرت از شهر های زیادی گذشتند، از جمله آنها شهر نیشابور بود و در این شهر بود که در جمع دهها هزار نفر از جمعیت استقبال کننده ، حدیث شریف قدسی سلسلة الذهب را بر مردم این شهر روایت نمودند وآن حدیث این است : « کلمة لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی » و چون در سلسله راویان این حدیث نام تمام امامان معصوم از خود آن حضرت تا امام علی و پیامبر خدا و جبرئیل هستند؛ حدیث سلسلة الذهب ، نام گرفته است وحدیث قدسی ، احادیثی است که  کلام خدا است ولی از آیات قران کریم نیست . امام هشتم پس از ورود به مرو  وبه رغم اکراه آن حضرت به عنوان ولیعهد مأمون الرشید انتخاب شدند و مأمون دستور داد به نام آن حضرت خطبا ،خطبه بخوانند وبه نام آن حضرت سکه رسمی ضرب نمودند، چیزی که باعث حسادت وشعله ور شدن آتش کینه ودشمنی بنی عباس گردید. اما چیزی نگذشت که خلیفه عباسی ، حقد وکینه باطن خود را آشکار کرد و سر انجام آن حضرت را مسموم کرد و در آخرین روز ماه صفر سال دویست وسه هجری آن حضرت به شهادت رسیدند و در قریه سناباد در سرزمین طوس با عزت وعظمت دفن شدند .
  

 ۲۵ شوال المکرم ،‌‌ سالروز شهادت رییس مذهب جعفری امام جعفر صادق ( علیه السلام ) بر حضرت ولی عصر (عج‌) رهبر معظم انقلاب و همه مسلمانان جهان به ویژه شیعیان و اهل ولایت تسلیت باد.

 نگاهی گذرا به زندگانی امام صادق (علیه السلام ):

امام صادق در روز هفدهم ربیع۱ سال هشتاد و سه هجری در شهر مدینه چشم به جهان گشود . نام آن حضرت جعفر و کنیه ایشان ابو عبدالله است . پدر بزرگوار آن حضرت امام محمد باقر (ع) و نام مادر بزرگوارشان ام فروه دختر قاسم ابن محمد ابن ابی بکر بوده اند ؛ همچنین مادر ام فروه ، اسماء دختر  عبد الرحمن ابن ابی بکر بوده است و آن حضرت از دو جهت از جانب مادر به ابوبکر ابن ابی قحافه خلیفه اول می رسد . نسب امام صادق از جانب پدر با سه واسطه به امیر المؤمنین علی ابن ابی طالب و حضرت زهرای مرضیه دختر پیامبر خدا محمد ابن عبدالله (علیهم الصلوة و السلام) می رسد .

جعفر بنا به فرموده امام صادق (ع ) ، نام نهری در بهشت است . آن حضرت ده فرزند داشتند که سه تن دختر و هفت نفر پسر بوده اند از جمله آنان اسماعبل ، عبد الله افتح ، ام فروه ،اسحاق ، عباس و امام موسی ابن جعفر (علیه السلام ) بوده اند . عمر مبارک آن حضرت شصت و پنج سال بوده است و در دوران خلافت منصور دوانقی بسیار مورد اذیت آزار وی قرار گرفتند و بارها نزد خلیفه احضار و مورد هتک حرمت قرار گرفتند . آن حضرت به دلیل فشارهای سیاسی بنی عباس تقیه را به عنوان اصلی دینی و واجبی مؤکد به پیروان خود توصیه می نمودند ، زیرا خلفای عباسی به شدت ، آمد و شد و ارتباط پیروان آن حضرت را با ایشان تحت مراقبت قرار داده بودند . سر انجام امام جعفر صادق (علیه السلام ) ، مروج ، پایه گذار و مکمل فقه و آیین شیعه جعفری به امر منصور دوانیقی مسموم شدند و در بیست و پنجم ماه شوال سال ۱۴۸ هجری یه شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع در مدینه منوره و در جوار ائمه بقیع ، امام باقر ، امام سجاد و امام مجتبی ( علیهم السلام ) به خاک سپرده شدند . مدت امامت آن حضرت حدود سی و چهار سال بوده است.

 امام صادق ( علیه السلام ) در دوران عمر با برکت خود خدمات ارزشمند و ماند گاری به اسلام و تشیع تقدیم نموده اند. آن حضرت به دلیل نوپایی حکومت بنی عباس و عدم ثبات و استقرار حکومت عباسی ها ،از فرصت استفاده نموده و به توسعه حوزه درسی که توسط پدر بزرگوارشان تأسیس شده بود پرداختند ؛ و شاگردان زیادی را تربیت نمودند . بنا بر نقل تاریخ ، هزاران نفر در محضر آن حضرت علم و دانش آموختند و از ذخایر علم و دانش و زلال معارف آن حضرت که از اجدادشان به ارث برده بودند ، بهره جستند. اصحاب حدیث ، تعداد شاگردان مورد وثوق آن حضرت را چهار هزار نفر یاد کرده اند و گفته می شود تعداد شاگردان ایشان بسیار از این تعداد فراتر بوده است که به طور متناوب در درس آن حضرت شرکت می کرده اند. فقیه ترین اصحاب و حواریون آن حضرت عبارتند از : زرارة ابن اعین ، ابو بصیر الاسدی ، فضیل ابن یسار ، محمد ابن مسلم و برید ابن معاویه . و از جمله شاگردان مورد وثوق ایشان شش نفر از فقها به نام های   جمیل ابن دراج ، عبدالله ابن مسکان ، عبدالله ابن بکیر ، حماد ابن عیسی ، ابان ابن عثمان و حماد ابن عثمان هستند و تمام احادبث آنان از روایات صحیح قلمداد می شود. از جمله شاگردان دیگر امام صادق  (علیه السلام) دو تن از امامان چهار گانه اهل سنت و جماعت به نام های ابو حنبفه نعمان ابن ثابت و امام مالک ابن انس هستند و از ابو حنیفه نقل شده است که وی گفته است: « لو لا السنتان لهلک النعمان » یعنی اگر دو سالی که در محضر امام صادق علم آموختم نبود حتما نعمان یعنی ابو حنیفه هلاک شده بود. در عبن حال بسیاری از مردم معاصر عصر امام صادق قدر و منزلت ایشان را درک نکردند و از علوم بی پایان آن حضرت بهره نبردند. 

 نقل شده است ابو حنیفه برای کسب علم خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و مشاهده کرد آن حضرت عصایی در دست دارند ؛ عرض کرد یابن رسول الله سن شما به اندازه ای نیست که عصا در دست بگیرید ! حضرت فرمودند بلی اما این عصای پیامبر(ص) است و خواستم به آن تبرک بجویم . ابو حنیفه با شتاب پیش آمد تا عصا را ببوسد ؛ آنگاه امام دست خود را گشودند و فرمودند به خدا تو می دانی این پوست پیامبر است و آن را نمی بوسی ولی عصای پیامبر را می بوسی ! در باره علوم امامان ، اخبار بسیار است و نقل شده که روزی مفضل ابن عمر از اصحاب امام صادق ( ع‌) در گوشه ای مشغول زیر و رو کردن خاک و گل بود امام  رسیدند و پرسیدند چه می کنی مفضل ؟ مفضل پاسخ داد کرمی زیر این خاک و گل است می خواهم بفهمم تخم گذار است یا می زاید ؟ امام فرمودند لازم نیست خود را به زحمت بیاندازی ؛ من یک قاعده کلی در اختیار تو می گذارم تا از آن استفاده نمایی و آن این که هر موجودی که لاله گوش دارد می زاید و هر موجودی که لاله گوش ندارد تخم گذار است .